ای جانم …. دمش گرم داره نون در میاره هیچ کاره بدیم نیست ایول الله

تفنگ پسر همسايه كيو كيو كرد. ماشين پسر همسايه قام قام كرد. قطار پسر همسايه هو‌هو چي‌چي كرد. اسب پسر همسايه پيتكو پيتكو كرد؛ امّا عروسك من آرام و آهسته يك گوشه به من زُل زده بود. من هم براي عروسكم دو تا گل‌سر خريدم. براي عروسكم يك لباس دوختم. براي عروسكم يك تخت چوبي ساختم. اي كاش من يك عروسك داشتم.

يكي از روزهاي آخر تابستان بود. پدر بزرگ كنار اسكله روي سنگي بزرگ با نوه‌اش نشسته بود. پسر مشغول ماهي گيري بود. روز گرم و آفتابي بود. همه مردم بيرون آمده بودند تا از هواي خوب لذّت ببرند. كنار پسر خانم مسنّي هم روي تخته سنگ نشسته بود. وی داشت كتاب مي‌خواند. وقتي خواندن كتابش تمام شد، وسايلش را جمع كرد. كتاب را روي تخته سنگ جا گذاشت و رفت. پسر حتّي يك ماهي هم نگرفته بود. خسته و كوفته بود. روي تخته‌سنگ ولو شد و كتاب را برداشت. تند تند صفحات كتاب را ورق ‌زد. ديد هيچ علاقه‌اي به خواندن كتاب ندارد. تصميم گرفت كتاب را مچاله کند تا آن‌ را در آب بياندازد.